مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - حقوق متقابل مردم و حكومت در نهج البلاغه

چكيده :

حكومت و دولت يكي از اصلي ترين مباحث رشته حقوق و علوم سياسي است تاريخ انديشه هاي سياسي ، سرشار از تلاش انديشمندان مختلف براي دستيابي به بهترين و آرماني ترين نوع نظام سياسي مي باشد كه به بهترين و مطلوبترين وجه ، روابط بين حكومت فرد حاكمان و فرمانبران را بهسازي و تدوين نمايند. با توجه به تاسيس بيست و چهار سالهنظام جمهوري اسلامي ايران و نياز مبرم اين نظام به الگوبرداري نظري وعملي از نظام حكومتي امام علي اين رساله به رشته تحرير درآمده است . در اين راستا ابتدا جايگاه مردم و اهداف حكومت در نظام هاي عمده سياسي حقوقي به ويژه نظام ليبرال دمكراسي و نظام هاي تماميت خواه توتاليتر مشخص شده است . گر چه منكر پاره اي از شايستگي هاي حكومت دمكراسي نيستيم ، اما اين نظام ها داراي عيب هاي عمده و اساسي مي باشند. از عمده ترين معايب اين نظامها، افراط و تفريطهايي است كه بانيان فلسفه نظري ان نظام ها مرتكب آن شده اند. عقايد آباء كليسا باعث قدرت يافتن پاپ و حكومت هزار ساله كليسا بر امور ديني و دنيوي اروپاييان گرديد. ولي عمكلرد بسيار بد كليسا از جمله تفتيش عقيده مجازات عقيده فساد و بدعت باعث گرديد كه عصر جديد رنسانس با رفرماسيون دين پيرايي و انسان مداري آغاز گرديده و دين به گوشه كليساها رانده شود...