چكيده :
اين رساله به بررسي تصويرهايي كه شاعران در دوران مختلف در اشعار خود انجام داده اند پرداخته است . در بخش هاي اوليه جوهر اصلي شعر يعني خيال و تعاريفي كه از آن بدست آمده بررسي گرديده و اين مقوله را در اشعار تعدادي از شاعران شناخته شده و برجسته قرن چهارم تا اوايل قرن هفتم جستجو كرده است و بطور مختصر مقايسه اي نموده بين اشعارشان و اينكه چرا در دوره هاي مختلف نگرش به موضوعات مربوط طبيعت و انسان مختلف بوده است . در پايان ابياتي كه در زمينه پديدارهاي طبيعي از قبيل مرگ ، زندگي ، عشق ، خورشيد، بهار و غيره ... سروده شده آمده است كه خودنشانگر تصويرهايي است كه از آنها در بخش دوم به بررسي شعر شاعران دوره جديد پرداخته است .
