مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - برنامه ريزي و ساماندهي شبكه سكونتگاهي شهرستان اهواز

چكيده :

سكونتگاههاي روستايي و شهري ، از مهم ترين ضروريات زندگي آدمي به حساب مي آيند و بشر در طول تاريخ همواره سعي كرده است محيطي بهتر براي سكونت خود و خانواده اش فراهم آورد و در اين راستا نخست عمران را از خانه مسكوني شروع كرده و سپس دامنه آن را به محيط زندگي جمعي يعني مجتمع زيستي كشانيده است تحقيقات باستان شناسي نشان مي دهند كه انسان ها در گذشته ، غالبا در كنار منابع آبي و خاكي تجمع مي نمودند و شكل ويژه اي از استقرار را به وجود مي آوردند. استقرار به شكل هاي متنوع در پهنه ايران زمين قابل مشاهده است در نواحي سردسيري ، سكونتگاههاي زيستي به صورت مجتمع و در مناطق گرمسير به شكل متفرق در طول رودخانه ها به شكل استقرار خطي و در كنار چاهها به صورت حلقه اي و دايره مانند به وجود آمده اند. عوامل طبيعي در دوران هاي گذشته و حال از عوامل مهم استقرار بوده و شكل كلي استقرار را مشخص مي نمايد. با گذشت زمان سكونتگاهها، هم از نظر وسعت و هم از نظر جمعيت ، رشد و توسعه يافته اند. و بر تعداد آنها افزوده شد. و با افزايش تعداد آنها شكل هاي متنوعي از نظام استقرار مشاهده گرديد و چون قرارگيري سكونت گاهها به صورت ارگانيزم بود بعدها مشكلاتي درزمينه خدمات رساني به آنهابه وجود آمد...