چكيده :
يكي از خصوصيات بارز انسان است كه همواره در جستجوي شرايط بهتر براي زندگي و محيط زيست خود مي باشد. قدرت تفكر كه يك موهبت الهي است انسان رااز ساير حيوانات مشخص كرده است و به اين قدرت را بخشيده است كه از امكانات موجود كمك بگيرد و زندگي خود را بهبود بخشد. يكي ديگر از خصايص انسان تمايل او به زندگي گروهي و اجتماعي است انسان كه جامعه را به وجود آورده يك موجود اجتماعي است و نمي تواند خارج از اجتماع به حيات خود ادامه دهد، زندگي به طور فردي اگر غيرممكن نباشد، مشكلات فراواني را به دنبال خواهد داشت . زندگي به طور اجتماعي ، مستلزم وجود قوانين ، و مقرراتي است ه بتواند نظم را در جامعه برقرار سازد. زيرا اساس بقاء و دوام يك جامعه از كوچكترين تابزرگترين واحد آن مبتني بروجود نظم و رعايت قواعد و مقررات خاص آن جامعه مي باشد. انسان علاوه بر وجود نظم براي بقاي جامعه ، احتياج به كار و فعاليت دارد تا بتواند به حيات خود در اين اجتماع ادامه دهد. به عبارت ديگر كار و فعاليت تحت شرايط معين كمك مي كند كه جوامع رشد كننده و را تكامل و ترقي را بپيمايند...
