عنوان :
طنز، هجو و هزل در مثنوي معنوي مولوي
پديدآورندگان :
نصري نصرآبادي مجيد نويسنده , سميع زاده ليافويي رضا نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه بين المللي امام خميني (ره )
كليدواژه زبان طبيعي :
طنز هجو هزل مثنوي معنوي مولوي ، جلال الدين محمدبن محمد ادبيات رده علوم انساني
چكيده :
عنوان اين تحقيق ، طنز، هجو، و هزل در مثنوي معنوي مولوي است . اين رساله داراي يك چكيده ، فهرست مطالب ، پيشگفتار و چهل فصل است پيشگفتار به سه بخش تقسيم مي شود. فصل اول و دوم هر كدام سه بخش ، فصل سوم چهارده بخش و فصل چهارم شامل شش بخش است . ككتانامه و چكيده به زبان انگليسي پايان بخش اين پايان نامه است كلياتي درباره طنز هجو و هزل همچون تعريف و بيان انگيزه ها و هدفهاي اين سه نوع ادبي در ادبيات فارسي فصل اول اين پژوهش را تشكيل مي دهد همچنين توضيحي كوتاه درباره مدخلهاي ديگري كه به گونه اي با طنز، هجو و هزل در ارتباط هستند و سير آن در طول تاريخ ادب فارسي ، همراه با ذكر نمونه هايي از شعر و نثر، فصل اول را به پايان مي رساند. عنوان فصل دوم مولوي و طنز پردازي است زندگي و شخصيت مولوي ، زبان و بيان مولوي در مثنوي و طنز هجو و هزل در مقالات شمس تبريزي غزليات و رباعيات و آثار منثور مولوژ در اين فصل آمده است . فصل سوم شامل تحليل داستانها و حكايتهايي از مثنوي است كه در آنها از طنز هجو و هزل استفاده شده است ...
يادداشت :
دانشگاه بين المللي امام خميني (ره ) دانشكده معماري و شهرسازي
