مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - پيشگيري از سوانح رانندگي در اطفال و نوجوانان

چكيده :

سوانح ناشي از تصادمات رانندگي شايعترين علت مرگ در گروه سني 1 سال به بالا ميباشد. جراحات ناشي از اينگونه سوانح نه تنها منجر به مرگ قربانيان ميشوند، بلكه ميتوانند سبب بروز ناتوانايي هاي دايمي گردند. براي بررسي پاتوفيزيولوژي سوانح رانندگي در اطفال از مدل اپيدميولوژي بيماريهاي عفوني كه شامل : عامل ايجادكننده ، ميزبان و محيط است استفاده ميكنيم . درك بهتر موضوع پيشگيري از سوانح رانندگي مستلزم شناخت عوامل مستعد كننده (علل -DEVELOPMENTAL : علل فرهنگي - وضعيت ترافيك و طراحي جاده ها و ...) ميباشد. روشهاي پيشگيري از بروز سوانح و تصادفات رانندگي را ميتوان به 2 گروه كلي تقسيم كرد: الف روشهاي ACTIVE : كه شامل آموزش به كودكان و والدينشان ، همچنين دادن اطلاعات لازم به رانندگان وسايل نقليه ميباشد. ب - روهاي PASSIVE : كه از طريق جدا نمودن و كاهش تماس مابين كودكان و وسايل نقليه از طرق مختلف منجمله : دور بودن جاده ها و شاهراهها از مدارس ........