مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري

چكيده :

روان پزشكي از كهن ترين فنون و درعين حال از جوان ترين شاخه هاي علم پزشكي مي باشد. بررسي پيدايش گرايشهاي نوين در مراقبت و درمان بيماران رواني ما را با تاريخچه مختصري از شالوده هاي اساسي علم روان پزشكي و در واقع پايه مكاتب مختلف آن آشنا مي سازد. شخصيت به مجموعه كلي خصاصي رواني ، بدني و فردي اشاره مي كند و شخص را از ديگران متمايز مي كند و همه گرايشهاي رفتاري كيفيتهاي ذهني و تمايلات عاطفي و هيجاني فرد را در بر مي گيرد. شخصيت محصول اثر متقابل عوامل سرشتي ، توارثي دروني با عوامل محيطي بيروني است . طبق نظريه روان كاوي فرويد، روان از دو قسمت خودآگاه و ناخودآگاه تشكيل شده است . و نظريه انسان گرايي مزلو بر كل وجود و ويژه بودن شخصيت هر فرد ارزشها و معيارهاي انساني و ظرفيت او براي خودكفايي رشد، خلاقيت خود شكوفايي و گرايش به سالم بودن تكيه دارد. رفتارگرايي كه ريشه در آزمايشگاه دارد شخصيت را مجموعه اي از عادات آموخته شده مي داند و به نقش محيط در اين زمينه اهميت تام مي دهد. تاكيد نظريه زيست رفتارگرايي به عوامل زيستيك و محيطي است و معتقد است براي تغيير و تعادل بخشيدن به رفتار علاوه بر تغيير شرايط محيطي مي توان شرايط زيستيك فرد را نيز دگروگون كرد و نتيجه مطلوب را بدست آورد...