چكيده :
نفروكالسينوز يعني السيفيكاسيون منتشره پارانشيم كليه عامل اوليه بوجود آورنده براي اين بيماري در 84 درصد شناخته شده است و سه بيماري هيپرپاراتيروييدزم اوليه ، اسيد وزهيپركلرميك وپيلونفريت مزمن ، بتنهايي در 75 درصد موارد دخيلند. هيچگونه علامت و نشانه مخصوصي باليني براي اين بيماري وجود ندارد و تشخيص باليني وابسته به راديولوژي است . ارزيابي مناسب باليني بيماران نفروكالسينوز شامل تعيين غلظت كلسيم فسفره قدرت تركيب شدن دي اكسيد كربن ، كلرو اوره يا نتيتروژن غيرپروتييني در سرم تغيير مناسب نتايج اين آزمايشات تا حد زيادي در يافتن علت اوليه بوجود آورنده كمك ميكند. يافته هاي مپاتولوژيك در بيماران نفروكالسينوز شامل رسوب كلسيم كه به طور عمده اوليه در نواحي مدولا در ارتباط با لوله هاي جمع كننده و تغييرات التهابي مزمن دريافت بينابيني مدولا تغييرات در ژنراتيو شامل مناطق بزرگ تخريب شده كه با رسوب آهكي جايگزين ميشود و ديلاتاسيون سيستيك و تغيير شكل لوله ها و اسكار يافته هاي شايع در اين بيماري است اما هيچكدام از اين علايم پاتوگنوميك نيستند.
