چكيده :
چاقي يكي از فاكتورهاي مهم خطرناك براي ديابت غيروابسته به انسولين و بيماريهاي قلبي و عروقي است كه اينها بيماريهاي مزمني است كه تعداد زيادي از مردم را در سر تا سر دنيا مبتلا مي كنند. تعداد كمي گزارش دال بر شيوع آن در ايران وجود دارد. از گزارش و اندازه هاي بدني بدست آمده از يك جمعيت انتخاب شده 1489 نفري به صورت راندوم در سن 74 - 20 سالگي از شهر مشهد انداز حجم بدن Body Mass Indes BMI حساب شده و درصد افزايش وزن و چاقي بدست آمده است و نتايج بدست آمده با آمار حاصل از ساير اجتماعات مقايسه شده است . اگر چاقي براساس نظ WHO تعريف شود كه براي مثال BMI> kg/m2 باشد پس 33 تمام مردان در آزمايش ما افزايش وزن و 3/4 چاق بوده اند. اشكال مطابق براي زنان 33/5 و 9/7 بوده است . افزايش وزن چاقي در مشهد در زنان شيوع بيشتري نسبت به مردان دارد. مقياس اندازه گيري افزايش وزن چاقي در مشهد با گزارش اجتماعات غربي را نشان مي دهد كه شيوع چاقي در مردان مشهدي كمتر از آن چيزي اسست كه براي مردان غربي گزارش شده اما زنان مشهدي به مراتب چاقتر از زنان اروپايي هستند در حاليكه لاغرتر از زنان آمريكايي مي باشند...
