چكيده :
خلاصه و نتيجه گيري كلي در مورد ويروسهاي سرطان زا در حال حاضر مشكل است كه عفونتهاي ويروسي را براي گسترش سرطان در انسان مورد ارزيابي قرار داد. سركوب ايمني متعاقب عفونت HIV واضحا با افزايش ريسك براي يكسري خاص از تومورهاست مهمترين آنها ساركوم Kaposi و لنفوماهاي سلول B است كه نتيجه غيرمستقيم يك عفونت ويروسي هستند. واكنشهاي متقابل مستقيم ويروس و سلول ميزبان در گسترش ساير تومورها مورد توجه قرار گرفته است . از ميان آنها سرطان گردن رحم و HCC شايعترين تومورهاي مربوط عفونت ويروسي خاص هستند. اينها حدود 80 درصد كل سرطانهاي انسان مربوط به ويروس را تشكيل مي دهند. بيان آنكوپروتيينهاي خاص مشخص شده كه براي فنوتيپ بدخيم سرطانهاي AG داراي HPV لازم هستند. مشاركت اعمال ژن HBV در توسعه HCC كمتر واضح است . تغيير و تبديلات عملي ژنهاي سلول ميزبان در مجاورت نقطه تجمع DNA ويروسي ممكن است در اين مورد در پيشرفت بدخيمي تاثير بگذارد HTLV1 . يك عفونت رتروويروسي است كه ارتباط با لوكميا سلول T بزرگسال دارد و با تجربيات اساسي و اپيدميولوژيكي اين ارتباط تقويت ميشود.
