مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - جوانب روانشناختي بيماري پاركينسون

چكيده :

افسردگي تقريبا در 40 بيماران مبتلا به بيماري پاركينسون اتفاق مي افتد و اين نوع افسردگي با افسردگي در بقيه اختلالات و بيماريهاي ديگر از جهاني متفاوت است در اين بيماران بيشتر علايم اضطراب ديده مي شود و افكار خود تنبيه كردن و خود ملامتگري كمتر وجود دارد. بيماران مبتلا به پاركينسون كه داراي سطح پايين تري از CSF-5-HIAA و تاريخچه قبلي از افسردگي و ناتواني فونكسيونل هستند بيشتر در معرض ابتلاء به افسردگي هستند. زن بودن شروع بيماري در سنين پايين تر و بيشتر درگيري در سمت چپ مغز داشتن ممكن است از عوامل خطر براي ابتلاء به افسردگي در بيماري پاركينسون باشند. تقريبا نيمي از بيماران افسرده با پاركينسون ضوابط ابتلا به حملات افسردگي ماژور را دارند و نيمي از آنها ضوابط كج خلقي ديس تايمي را ادرار هستند. افسردگي بيشتر در بيماراني شايع تر است كه در آنها كندي غيرطبيعي حركات و ناپايداري در را رفتن بيشتر ديده مي شود تا آنهايي كه لرزش در آنها غالب است . در مورد ارتباط شدت علايم افسردگي با پيشرفت بيماري پاركينسون علايم مربوط به خلق و خوي خود ملامتگر در افسردگي در همان مراحل ابتدايي بيماري پاركينسون وجود دارد .