مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - نقش تغذيه كتوژنيك در درمان بيماري صرع

چكيده :

صرع عبارت است از فعاليت الكتريكي غيرطبيعي مغز كه با تغييرات مزمن ، عود كننده وناگهاني فونكسيون عصبي همراه ميباشد شيوع صرع 2 - 0/5 جمعيت مي باشد. اتيولوژي احتمالي هر حمله تشنجي به سن بيمار و نوع حمله تشنجي بستگي دارد. در شير خواران انوكي يا ايسكمي حين تولد يا قبل از آن صدمات داخل جمجمه اي هنگام تولد، اختلالات متابوليك مثل هيپوكلسمي و هيپومنيزيومي ناهنجاريهاي مادرزادي مغزي و عفونت ها شايعترين علل صرع محسوب مي شوند. در خردسالان ضربه و عفونت نيز از علل شايعند. عوامل ژنتيكي نيز مي توانند در پيدايش صرع موثر بوده و برالگوي نوار مغز تاثير تشنجي بيمار بدون اينكه در اعمال ذهني بيمار تداخلي ايجاد شده باشد يا عوارض جانبي خطرناك سيستميك ظاهر گردند. در صورت امكان بايستي بيمار با حداقل دوز موثر و تنها با يك داريو ضد صرع درمان بشود. در حملات تشنجي تونيك كلونيك ژنراليزه استفاده از داروهاي فني تويين ، كاربامازاپين ، فنوباربيتال و الپرويك اسيد مفيد است . در حملات صرع موضعي پيچيده كاربامازاپين و فني تويين داروهاي انتخابي هستند. درمان ساير حملات تشنجي ژنراليزه اوليه شامل اتوسوكسمايد و الپرويك اسيد مي باشند.