چكيده :
بروسلوز يك بيماري اندميك در منطقه ما مي باشد. در يك مطالعه آينده نتگر طي سالهاي 1366 لغايت 1370 بيماران مشكوك به بروسلوز در يك كلينيك اختصاصي بطدر سرپايي مورد بررسي قرار گرفتند. تعداد 90 بيمار كه در آنها تشخيص بروسلوز بوسيله تست هاي سرلوژي مسجل گرديد وارد برنامه درمان و تعقيب باليني شدند. 67 نفر از مبتلايان مذكر و 23 نفر مونث بودند (3 تقسيم بر يك مساوي مرد تقسيم بر زن ). كودكان 21 كل بيماران را تشكيل مي دادند. راه گوارش احتمالا شايعترين راه انتقال و شير نجوشيده و پنير محلي بيشترين فرآورده هاي مصرفي بودند. اكثريت مبتلايان روستايي بودند از اينرو سابقه تماس با حيوانات اهلي در 3 تقسيم بر 3 بيماران وجود داشت . تب (98 )، تعريق (90 )، ضعف و بيحالي (079 )، لرز (78 ) و درد مفاصل (73 ) شايعترين شكايات بيماران را شامل مي شدند. ميزان شكايات بزرگسالان بطور نسبي از كودكان بيشتر بود مگر درد مفاصل كه در كودكان بيشتر گزارش شد. بزرگي طحال (48 ) و آرتريت (28 ) شايعترين يافته در معاينه فيزيكي بودند. مفصل ساكروايلياك بيشترين ميزان درگيري را نشان داده پس از آن مفاصل ، قوزك و زانو قرار داشت ...
