چكيده :
هدفي كه اين مقاله بدان پرداخته بررسي ارتباط تغذيه با افسردگي مي باشد و براي اين منظور با مراجعه به مقالاتب كه طي پانزده سال اخير در اين زمينه نوشته شده و در دسترس بود نتايجي به شرح زير به دست آمد: در آزمايش مواد غذايي مختلف ثابت گردديد كه افزايش ، نقصان و تغيير در مصرف ويتامينهاي ب ، ث ، دي و پروتيينهاي حيواني و اسيدهاي آمنيه شامل تيروزين و تريپتوفان و همچنين عنصر واناديم مي تواند در بروز و پيشگيري و درمان افسردگي موثر باشد. بطور كه كمبود ب و فوليك اسيد اغلب با اختلالات رواني بويژه افسردگي توام است و بيماران افسرده ايكه سطح فوليك اسيد سرم آنها كمتر از حد نرمال باشد نسبت به بقيه دچار افسردگي شديدتري بوده و كمتر به دارو درماني پاسخ مي دهند، و ديده شد حدود نيمي (56 ) از بيماران كم خوني مگالوبلاستيك دچار اختلالات خلقي مي باشند كه با تجويز فوليك اسيد 86 بهبودي عصبي - رواني حاصل گرديد. همچنين كمبود ب 12 در طي يك افسردگي مي تواند زمينه را براي ايجاد علايم سايكوز مساعد كند و نيز مشاهده شد كه مصرف ويتامين ب 6 مي تواند افسردگي را در زناني كه قرصهاي كنتراسپتيو OCP مصرف مي كنند كاهش دهد. ...
