عنوان :
بررسي ويژگيهاي سندروم ديسكينزي ديررس در بيماران اعصاب و روانپزشكي
پديدآورندگان :
تديني غلام رضا نويسنده , كلافي يونس نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه علوم پزشكي شيراز
كليدواژه زبان طبيعي :
سندروم ديسكينزي ديررس بيماران اعصاب روانپزشكي رده پزشكي پزشكي رده علوم انساني
چكيده :
در اين پژوهش تعداد 33 بيمار اعصاب و روانپزشكي مبتلا به سندروم ديسكنزي ديررس با روش مشاهده كلينيكي و ارزيابي كمي بوسيله مقياس حركت غير ارادي نابهنجار AIMS مورد بررسي قرار داده شده اند كه نتايج حاصله نشان ميدهد: بين سن و سندروم ديسكينزي ديررس رابط وجود دارد بدين معني كه در سنين بالا شدت علايم اين سندرم بيشتر ميشود. از بين انواع اختلالات روانپزشكي علايم سندروم ديسكينزي ديررس در اختلال خلقي (افسردگي اساسي ) از شدت بيشتري برخوردار است . علايم حركتي سندروم ديسكينزي ديررس در نواحي صورت از جمله زبان بيشتر مشاهده ميشود. بين طول مدت مصرف دارو آنتي پسيكوتيك و شدت علايم ديسكينزي ديررس ارتباطي وجود ندارد. شدت علايم سندرم ديسكينزي ديررس در جنس مونث بيشتر است و بالاخرخ شدت علايم سندروم ديسكينزي ديررس ناشي از مصرف داروهاي آنتي پسيكوتيك به روش پلي فارمسي بيشتر از روش مونو فارمسي است .
يادداشت :
دانشگاه علوم پزشكي شيراز
