چكيده :
بطور كلي سرگيحه واقعي زماني است كه بيمار احساس عدم جهت يابي در فضا را مي كند كه همراه با احساس حركت مي باشد و در واقع معرف اشكال در سيستم و ستيبولار است كه مي تواند محيطي باشد و يعني اشكال در لابيرنت و عصب اوليه تا جايي كه وارد ساقه مغزي ميگردد و يامركزي باشد يعني محدود به ساقه مغزي - مخچه ياكورتكس مغز باشد. ويژگيهاي ضايعات سيستم و ستيبولار عبارتند از: ويژگيهاي ضايعات سيستم و ستيبولار عبارتند از: 1- همراهي با علايم وستيبولار 2- سرگيجه مواج 3- درگيري اعصاب محيطي بدون درگيري لابيرنت 4) درگيري دو طرفه لابيرنت در پي مواد توكسيك . مكانيزم جبراني وستيبولار دو سيستم است 1-مخچه اي 2- سيستمي كه تنها زماني كه اعصاب مركزي سالم باشد عمل مي كند و به خوبي شناخته شده نيست . در برخورد بابيماران سرگيجه گرفتن تاريخچه دقيق آن بدون جهت دادن به بيمار از نكات مهم است . در معاينه باليني بررسي علايم شنوايي همراه ، علايم عصبي و معاينه كامل سرو گردن و چشم از نظر نيستاگموس و نيز اعصاب جمجمه اي و انجام تستهاي تعادل داراي اهميت هستند.
