عنوان :
فرهنگ تطبيقي وجوه عرفاني آيات قرآن براسا متون برجسته و محوري تفسير، حكمت و ادب عرفاني از قرن چهارم تا پايان قرن هشتم ه . ق
پديدآورندگان :
اميني لاري ليلا نويسنده , يوسف نيري محمد نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه شيراز
كليدواژه زبان طبيعي :
وجوه وجوه عرفاني تثليت معرفت تاويل قرآني و انفسي استنباط علم مستنبطات زبان فارسي ادبيات رده علوم انساني
چكيده :
يكي از ابواب تفسير اسلامي وجوه قرآن است : يعني يافتن معاني گوناگون يك واژه در آيات مختلف در ديدگاه عرفا نيز واژگان قرآني را شامل معاني متعدد وجود عرفاني مي باشد كه گاه چهارچوب تفسيرهاي لفظي قابليت گنجايش آن معاني را ندارد و اين امر را مي توان دليل روي آوردن به تفسيرهاي عرفاني دانست . تفسير عرفاني را نوعي تاويل مي دانند اما مي توان اين روش را استباطي خواند، عرفا استنباط يا تاويلي را كه براساس كشف ، نقل و عقل تثليت معرفت باشد عين رحمت مي دانند. از روشهاي عمده تاويلي ايشان مطابقت حقايق قرآن با كتاب آفاقي عالم و كتاب انفسي انسان مي باشد و بسياري از وجوه عرفاني قرآن نتيجه اين شيوه استنباطي و بخصوص تاويل هاي انفسي است . قدرتمندترين ابزار در احياي تجارب روحاني كه توانايي انتقال چنين معارفي را از سطحي به سطح ديگر داراست ، زبان عرفان مي باشد. و متون تفسير حكمت و ادب عرفاني جايگاه تجلي اين زبان و بهترين منابع براي اطلاع از كشف و شهودات عرفاني است . فصل اول اين رساله شامل مقدمه و كليات است . در اين فصل به طور مختصر به وجوه قرآن وجوه عرفاني قرآن علم تاويل روش تاويل در آيين هاي مختلف ، درك مفاهيم قرآني در پرتو تثليت معرفت و زبان عرفان مروري بر تحقيقات گذشته و روش تحقيق پرداخته شده است .
