مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - بررسي متدهاي نوين راديولوژي در تشخيص ترمبوآمبولي ريوي

چكيده :

ترمبوآمبولي ريوي با يا بدون انفاركتوس يك بيماري شايع است كه اغلب تشخيص داده نمي شود يا به اشتباه تشخيص داده مي شود. تشخيص معمولا بستگي به آگاهي پزشكي نسبت به علايم شروع ناگهاني ديسپني يا درد پلورتيك بخصوص اگر بدنبال آن هموپتزي باشد دارد. اگر حالتهاي مستعد كننده اي مثل شكستگي اخير، اعمال بيماري قلبي ، چاقي ، حاملگي يا درمان با استروژن وجود داشته باشد ضريب اشك را بالا مي برد. اگر علايم ريوي در بيماراني كه شواهدي به نفع ترمبوز وريدي محيطي دارند ايجاد شود تقريبا تشخيص مسجل است ولي ولي اين حالت در كمتر از 50 درصد موارد ديده ميشود. حتي اگر شواهد كلينيكي كمي از ترومبوآمبولي ريوي وجود داشته باشد. سريعا بايد يك عكس سينه نوار قلب اسكن راديوايزوتوپ ريوي و تجربه گازهاي خوني انجام شود. يك عكس سينه نرمال نمي تواند تشخيص آمبولي ريوي را رد كند. يافته هاي مثبت شامل اوليگمي موضعي علامت وستر مارك افزايش قطر قسمت اوليه و باريك شدن ناگهاني شاخه هاي پايين رونده شريان ريوي ، بالا رفتن نيمه ديافراگم در سمت ضايعه سايه هاي خطي بازال و سخت شدن پارانشيم مي باشد.