چكيده :
اصلي ترين تغييرات پاتوفيزيولوژيك غضروف در استيوآرتريت شكستن تدريجي كلاژن نوع دوم و نابودي پروتيوگليكان ها مي باشد. نابودي شبكه كلاژني ابتدا از اطراف سلولهاي كمندريست شروع و بتدريج تمام عضروف را دربرمي گيرد. اين تغييرات در اثر افزايش آنزيمهايي مثل كلاژناز و استرويليزين و ساير پروتيازها انجام مي شود. افزايش ساخت كلاژناز و استرويليزين در غضروف استيوآرتريتي از ژن مربوطه مي باشد كه تحت كنترل سيتوكين هايي است كه از پرده سينويوم آزاد مي شود. ساخته شدن متالوپروتياز بوسيله كندرسيت در استيوآرتريت بوسيله روشهاي ايمني و بافت شناسي در لايه هاي بالايي و مياني غضروف آسيب ديده مشخص شده آنزيمهايي مثل كلاژناز و استرويليزين بشكل پيش آنزيم ساخته و آزاد مي شود و بنابراين بايد به شكل آنزيم فعال درآمده تا كار خود را انجام دهد. پلاسمين يكي از موادي است كه در فعال ساختن كلاژناز و استريليزين دخالت دارد.....
