چكيده :
DYSTOCIA بطور شايع خاص CPD است كه در صورتيكه قابل اصلاح نباشند نياز به سزارين است مگر در موارديكه اميد به حيات جنين نيست كه در اين حالت نبايد مادر را در خطر جراحي قرار داد. اين بايد مد نظر باشد اعمالي كه آناتومي جنين را تخريب مي كند از نظر مكانيكي مشكلات ايجاد ميكنند از نظر رواني براي پرسنل غير قابل تحمل و احتمال خطر براي مادر نيز وجود دارد. در اين موارد نادر تجزيه هم كمك زيادي ميكند. همچنين بايد در نظر داشت كه سزارين براي زايمان يك بچه بزرگ نياز به تدابير جراحي خاص داشته باشد. در يك هيستراتومي بزرگ براي خروج يك بچه بزرگ ممكن است ارگانهاي تناصلي صدمه ببينند. همچنين در موقع سزارين ترجيحا از برش عمودي استفاده مي شود. مگر در قبل اين برش انجام شده باشد. در زمانيكه برش عرضي استفاده مي شود و بخصوص اگر بالاتر باشد احتمال گسترش آن به بالا نيز هست و در زمانيكه حجم رحم بيش از حالت عادي است بهر علتي استفاده دارد و عملي تر است . به نظر من بايد از برشهاي تي T شكل خودداري كرد چون ترميم آن ها رضايت بخش نيست . ...
