مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - مقايسه مايلوگرافي ، سي تي اسكن ، و ام .آ.آي در تشخيص فتق ديسك بين مهره اي

چكيده :

از زماني كه MIXTER و BARR در سال 1934 فتق ديسك بين مهره اي را به عنوان عامل فشار به ريشه عصبي معرفي كرده اند، همواره نياز به يك وسيله تشخيصي بي خطر و دقيق براي به حداقل رساندن ميزان عملهاي جراحي منفي وجود داشته است زيرا علايم باليني ، هميشه به تنهايي براي ارزيابي دقيق و تعيين محل نمودن پاتولوژي كافي نيستند. مايلوگرافي متد رايجي است كه براي تشخيص فتق ديسك بين مهره اي بكار مي رود و حساسيت آن از 70 تا حداكثر 97 درصد است . (2) اما اين روش حتي با كاربرد مواد حاجبي كه داراي كمترين ميزان تحريك كنندگي هستند، هنو، هم MORBIDITY قابل توجهي دارد (3) بعلاوه ، لزوم تابش اشعه يونيزه ، مهارت تكنيكي ، و لزوم بستري كردن بيمار در بيمارستان را نيز بايد در نظر داشت . هر چند كه اين روش يك مطالعه ديناميك است اما فقط فضاي زير عنكبوتيه و محتويات آنرا نشان مي دهد، و علت هر نوع ناهنجاري ديگري را بايد بر اساس مشاهدات ، استنباط كرد (4). سي تي اسكن كه يك روش غير تهاجمي است . در بسياري از مراكز بر مايلوگرافي ترجيح داده مي شود. ...