عنوان :
بررسي انديشه ي تصوف در عصر ايلخانان و نقش آن در اسلام پذيري ايلخانان
پديدآورندگان :
مومني فرج نويسنده , خيرانديش عبدالرسول نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه شيراز
كليدواژه زبان طبيعي :
انديشه ي تصوف عصر ايلخانان اسلام پذيري ايلخانان تاريخ ايران تاريخ رده علوم انساني
چكيده :
موقعيت سوق الجيشي و جغرافيايي خاص كشور ايران ، باعث گرديده كه مردم اين سرزمين در طول تاريخ ، شاهد هجوم هاي مكرر بيگانگان از ماوراء مرزهاي تمدني و فرهنگي خود باشند. هجوم مغولان به ايران در سال 616 ه .ق را مي توان از جمله حوادث ويرانگر تاريخ اين كشور محسوب نمود كه خسارات جبران ناپذيري را بر پيكر اين مرز و بوم وارد ساخت . با روي كار آمدن دولت ايلخاني در سال 656 ه .ق يعني چهار دهه پس از هجوم اوليه ، ملت ايران با تكيه بر فرهنگ خود سعي نمودند كه خوي وحشيگري اين قوم بيگانه را تعديل ساخته و در جهت خواسته هاي خود سوق دهند. حاملان فرهنگ ايراني در اين دوره ي خاص ، دانشمندان ، ديوانيان ، خانقاه ها و مشايخ صوفيه بودند كه با حضور در دستگاه ايلخاني سعي نمودند تا آب رفته را به جوي بر گردانند. هجوم مغول ها و ناآرامي هاي ناشي از آن باعث توجه عامه به خانقاه و مشايخ شد و مردم ايران را به گونه اي از صحنه اجتماع به درون خانقاه كشاند. در زمانهاي بعدي امرا و سلاطين ايلخاني بنا بر ضرورت هاي سياسي از جمله شكست هاي پي در پي از مماليك مصر و شام و اولوس هاي جوچي و جغتاي و لزوم كسب مشروعيت ديني در بين رعاياي مسلمان خود و نيز شيفتگي در مقابل كشف و كرامات صوفيه ، متوجه آنها شدند: اين عوامل در مجموع باعث رونق گرفتن كار خانقاه و توجه ايلخانان به آنها و واگذاري امور اوقاف به مشايخ شد. انديشه ي تصوف از عصر هلاكوخان تا عصر بايد و در مسير خود مانع ها و فراز و فرودهايي را داشته است .اما در دوره غازان خان ، موانع را برطرف ساخته و رشد و رونق فعاليت هاي آن ، سير صعودي پيموده است . از اين علماي مسلمان و مشايخ صوفيه به ترويج فرهنگ ايراني در مقابل اديان بودايي ، مسيحي و شمني پرداختند و امور اوقاف را بر عهده گرفتند و ايلخانان را به جبران ويراني ها و اصلاحات اقتصادي و مذهبي در جهت بهبود اوضاع مردم ، ترغيب كردند...
