چكيده :
اولين انقلاب عصر جديد در انگلستان قرن هفدهم روي داد. اين انقلاب نه تنها سيستم سياسي و اجتماعي انگلستان را متحول نمود، بلكه نتابج آن كشورهاي ديگر را نيز متاثر كرد. اين انقلاب در واقع سرآغاز عصر جديدي بود و نقطه عطفي در گذر از دنياي فيودالي به دنياي جديد سرمايه داري به شمار مي رفت . در طي قرن هفدهم پارلمان انگلستان بعد از چهارصد سال كشمكش و زورآزمايي با دستگاه سلطنت ، بالاخره بر استبداد آن فايق آمد و سيستم حكومتي جديدي ايجاد نمود كه گرچه هنوز با آرمانهاي مردم سالاري فاصله ي زيادي داشت ، اما قدمي بزرگ در راه تامين حقوق اتباع كشور بود. انگلستان آخر قرن ، انگلستان قبل از انقلاب نبود و از نظر ميزان آزاديهاي مردمش در بين كشورهاي اروپايي ممتاز بود. گرچه اين كشور هنوز سيستم حكومت پادشاهي را حفظ كرده بود، اما آنرا مقيد به قانون نموده ، با وسايل گوناگون از خودرايي و استبداد پادشاه جلوگيري مي كرد. در آخر قرن هفدهم ، پارلمان انگلستان به نهادي دايمي و قانونمند تبديل شده بود كه اختيارات و وظايف قانوني آن دقيقا مشخص شده ، و پادشاه مجبور به لحاظ كردن نظرات آن بود و پارلمان اين كشور چون ديگر كشورها بازيچه ي هوسهاي پادشاهان نبود. از سوي ديگر در شكل گيري افكار جديد، انقلاب انگلستان نقش زيادي داشت و در واقع ريشه هاي فكري انقلاب كبير فرانسه در انگلستان قرن هفدهم قرار داشتند...
