چكيده :
منطقه مورد مطالعه در زون البرز غربي -آذربايجاني ، 20 كيلومتري جنوب غرب كليبر و در بخش مرزرود واقع شده است . توده نفوذي نبي جان داخل سنگهاي آهكي -شيلي كرتاسه فوقاتي و گدازه هاي آتشفشاني كرتاسه مياني -فوقاني نفوذ كرده است . سنگهاي آذرين منطقه ديوريت ، مونزوديوريت ، گابرو و مونزوگابرو مي باشد. بخش عمده توده ، ديوريتي مي باشد و سنگ هاي گابرويي به حاشيه اي از توده كه در تماس با تشكيلات آهكي مارني و شيلي كرتاسه فوقاني است محدود مي باشد. بررسي هاي ژيوشيميايي نشان دهنده سري ماگمايي كالكوآلكالن براي سنگهاي ديوريتي و سري ماگمايي تولييتي براي سنگهاي گابرويي مي باشد. سنگهاي گابرويي و ديوريتي منطقه دو توده مجزا نمي باشد و تغيير سري ماگمايي اين سنگها را به فرايند هضم سنگ پيرامون نسبت داده مي شود. در بخش شرقي تماس توده سنگهاي دگرگوني در حد بيوتيت هورنفلس و اسكارن كلسيت و گارنتيت مي باشد. در بخش غربي تماس توده گدازه هاي آتشفشاني روليتي و آندزيتي در حد متاريوليت و متاآندزيت دگرگون شده اند. در محل تماس توده با آهك اسكارن زايي صورت گرفته است . با توجه به اينكه توده در تشكيلات آهكي -شيلي و آتشفشاني كرتاسيه مياني فوقاني نفوذ كرده است سن توده نفوذي فوق را بعد از كرتاسه در نظر مي گيرييم . و احتمالا در ارتباط با فاز پيرنه كه يك فاز گرانيت زايي در آذربايجان بوده مربوط مي باشد. غني شدگي از عناصر ناسازگار Rb ,Ba ,Zr ,Ce احتمالا در نشانگر دخالت پوسته يا وجود گوشته متاسوماتيزه براي منشا ماگما باشد و فرايند متاسوماتيسم گوشته احتمالا توسط فرورانش پوسته اقيانوسي نيوتتيس صورت گرفته است . محيط تكتونيكي اين سنگها را به مناطق كششي بعد از برخورد نسبت مي دهيم .