عنوان :
بررسي مباني نظري باستانگرايي در ايران در فاصله سالهاي 1306-1300ش
پديدآورندگان :
آباديان حسين نويسنده , دادور عليرضا نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه بين المللي امام خميني
كليدواژه زبان طبيعي :
مباني نظري باستانگرايي ايران سالهاي 1306-1300ش تاريخ رده علوم انساني
چكيده :
باستانگرايي به عنوان يك ايديولوژي از پديده هاي قرن حاضر به شمار مي رود و در پي آن است تا با احياي گذشته نظام نويني را بر اساس آن الگو ارايه دهد. پژوهشهاي شرق شناسي ، كسب مشروعيت تاريخي ، بحرانهاي سياسي ، اجتماعي و اقتصادي عواملي هستند كه موجب پديد آمدن اين جريان گرديدند. بواسطه بحرانهاي گوناگون جامعه ايران و براي رهايي از آن ، اين نگاه به سمت تاريخ باستاني ايران سوق پيدا كرد. افرادي چون ابراهيم پورداود، ذبيح بهروز، صادق هدايت و... در اين زمينه طوري پيش رفتند كه تمام بدبختيهاي ايران را به عرب و اسلام نسبت مي دادند. نظام حكومتي پهلوي نيز براي كسب مشروعيت تاريخي به ايده باستگرايي نياز داشت و در راستاي آن به اقدامات گوناگوني دست زد. آيين بزرگداشت فردوسي و ايجاد مقبره براي وي ، تغيير نام كشور از پرس به ايران و... از آن جمله اند. اين گذشته نگري در تاريخ ، آداب و رسوم ، خط و زبان و... نمايان شد...
يادداشت :
دانشگاه بين المللي امام خميني
