عنوان :
تاثير برخي از خصوصيات خاك بر روي شاخص هاي پايداري خاكدانه
پديدآورندگان :
نيشابوري محمدرضا نويسنده , صفرعليزاده ناصر نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه تبريز
كليدواژه زبان طبيعي :
پايداري خاكدانه خيس كردن خاكدانه نسبت پايداري اشباع كردن خاكشناسي رده كشاورزي
چكيده :
ساختمان خاك بر اساس اندازه و آرايش ذرات و منافذ خاك تعريف شده است و از مهم ترين ويژگي هاي تغييرپذير فيزيكي خاك به شمار مي رود. استحكام واحدهاي ساختماني (خاكدانه ) به تداوم واكنش هاي شيميايي ، بيولوژيكي ، و فيزيكي در خاك كمك مي كند و لذا به صورت غيرمستقيم بر ميزان رشد نبات و عملكرد تاثير دارد. شناخت راههاي مناسب ارزيابي پايداري ساختمان ، بررسي اثرات خصوصيات شيميايي خاكها بر اين ويژگي و روش هاي مختلف اندازه گيري پايداري در انواع خاكها مي تواند در مديريت پايدار خاك مفيد و موثر واقع شود. در اين تحقيق اندازه گيري پايداري ساختمان خاك با سه روش كمپر-روسنا (1986)، لي بيسونس (1996) و لوي -ميسر (1997) صورت گرفت . شاخص هاي پايداري در اين سه روش به ترتيب به صورت پايداري خاكدانه در آب )WAS( ، ميانگين وزني قطر خاكدانه در شرايط خيس كردن سريع )MWDf( , ملايم )MWDs( و خيس كردن همراه با تكان دادن )MWDsh( , و نسبت به پايداري )SR( بيان مي شود. 19 نوع خاك با دامنه وسيعي از خصوصيات نظير كربن آلي ، آهك كل و شوري و نسبت جذب سديم در تعيين شاخص هاي پايداري به كار گرفته شد. هدف تحقيق ، بررسي ميزان تاثرپذيري سه شاخص پايداري از شوري ، سديمي بودن ، كربن آلي ، آهك و بافت خاك ، شناخت محدوديت هاي اندازه گيري سه شاخص و بررسي ميزان هماهنگي بين سه شاخص در انواع خاكها است ...
