عنوان :
تاثير شعر حافظ بر هوشنگ ابتهاج (ه .ا.سايه )
پديدآورندگان :
محمدي حسين نويسنده , حميدسلطان سلطان نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه بين المللي امام خميني (ره )
كليدواژه زبان طبيعي :
شعر هوشنگ ابتهاج حافظ، شمس الدين محمد ادبيات رده علوم انساني
چكيده :
اين رساله به بررسي تاثيرپذيري هوشنگ ابتهاج (ه . ا. سايه ) از شعر حافظ مي پردازد كه در هفت فصل ارايه شده است : تركيبات مشترك 2. تعبيرات مشترك 3. اشتراك وزن 4. اشتراك قافيه 5. اشتراك رديف 6. تضمين و اقتباس 7. اشتراك مضمون . سير اثرپذيري سايه را از حافظ به گونه اي بررسي كرده ايم كه از صورت لفظ به معني برسيم فيعني ترتيب فصول به گونه اي است كه از لفظ تركيبات كه بيروني ترين شكل اثرپذيري است ، به تعبيرات و سپس به مساله وزن و قافيه و در نهايت به مضمون كه دروني ترين شكل اثرپذيري است ، برسيم . ترتيب فصول بر اساس فرضيه پيش از تحقيق است فبر اين اساس كه از نظر سير تاريخي ، سايه ابتدا متاثر از لفظ شعر حافظ است و كم كم به تناسب پخته شدن زبان و انديشه شعري از لفظ حافظ فاصله مي گيرد. در حوزه تركيبات مشترك ، بيشترين حضور و تجلي شعر حافظ در مرحله اول لفظ است . يعني سايه مستقيما لفظ شعر حافظ را به كار گرفته كه خود اقسامي دارد: تركيبات ، تعبيرات ، تضمين و اقتباس كه هر كدام اين موارد خود درجاتي دارد كه در بخش هاي مربوط، به آنها اشاره شده است . در حوزه تعبيرات به دروني شدن اشتراكات شعر سايه و حافظ، گامي نزديك تر مي شويم . بدين معني كه صرفا لفظ نيست كه مورد توجه است ، بلكه در بحث از تعبيرات ، با نحو زبان نيز سروكار داريم و اين البته يكي از راه هاي دروني شدن لفظ شعر حافظ در شعر سايه است ...
يادداشت :
دانشگاه بين المللي امام خميني (ره )