عنوان :
بررسي روش تزريق گاز با استفاده از انرژي حرارتي و نيروي ثقلي براي افزايش بهره برداري از مخازن نفت سنگين در مراحل ثانويه و ثالثيه
پديدآورندگان :
آيت اللهي شهاب الدين نويسنده , نبي پور معين نويسنده
نام دانشگاه :
دانشگاه شيراز
كليدواژه زبان طبيعي :
مخازن شكافدار ازدياد برداشت تزريق گاز نفت سنگين انرژي حرارتي مهندسي شيمي رده مهندسي
چكيده :
ضريب بازدهي مخازن شكافدار عموما تحت تاثير پارامترهاي متعددي بسيار كم بوده و در بعضي موارد مقدار نفت باقيمانده به بيش از 90 درصد از نفت درجا مي رسد. افزايش بي سابقه ي بهاي جهاني نفت و نگراني از كمبودهاي آن مسيله ي افزايش ضريب بهره وري اين مخازن را در اولويت بسيار بالايي قرار داده است . شناسايي پارامترهاي مهم در اين زمينه كه موجبات كاهش بازدهي را فراهم مي سازند، مي تواند به تحقيقات در اين زمينه كمك بسياري بنمايد. بعضي از اين پارامترهاي مهم شامل خصوصيات اصلي سنگ مخزن مانند تري ، اندازه و نحوه پراكندگي شكاف ها، انرژي طبيعي مخزن و ديگر خصوصيات سيال نفتي مي باشد. در اين ميان گرانروي سيال نفتي خصوصا نفت هاي سنگين و فوق سنگين داراي سهم بسيار مهمي مي باشند و عمدتا در مخازني كه داراي انرژي آبدهي بالا هستند باعث كاهش بسيار شديد بهره وري در مراحل اوليه مي شود كه در بعضي مخازن به حدود 2 درصد نفت موجود در درجا مي رسد. روش توليد ثقلي در حضور گاز در مراحل ثانويه و ثالثيه يكي از تكنيك هاي پر راندمان در اين زمينه به حساب مي آيد كه داراي سابقه ي طولاني بوده و به افزايش بهره وري كمك شايان توجهي مي نمايد. در اين تحقيق با استفاده از مدلسازي آزمايشگاهي مخازن شكافدار و با استفاده از تكنيك خاص مدل هاي ماسه اي به بررسي اثر افزايش دما بر توليد نفت پرداخته شده است . نتايج حاصل نشان مي دهد كه ضريب بهره وري در مراحل مختلف توليد نفت تحت تاثير نيروي ثقلي شامل ريزش ثقلي آزاد )Free fall gravity drainage( ، تثبيت فشار )maintenance pressure( و افزايش دما )Thermal EOR( به نحو چشمگيري افزايش پيدا مي كند. بر اساس اين نتايج روش بهينه در مورد مخازن شكافدار كه با آب تر مي شوند استفاده ي حداكثري از نيروي آبدهي مخزن در مراحل اوليه )drive Water( و سپس تزريق گاز تحت تاثير نيروي ثقلي )GOGD( مي باشد.
