مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - بررسي روش تقريبي تعيين تغيير مكان هدف و مقايسه آن با روش طيف ظرفيت در ساختمانهاي فولادي

چكيده :

در سالهايي اخير تلاشها و تحقيقات گسترده اي در زمينه بازبيني ضوابط و معيارهاي حاكم بر طرح لرزه اي سازه ها انجام گرفته است كه تاكيد آنها عمدتا بر كنترل و عملكرد سازه در هنگام زلزله ميباشد. اين تلاشها منجر به ارايه فلسفه جديدي به نام طرح بر اساس عملكرد شده است . يكي از مسايلي اساسي در طرح عملكردي ساختمانها در برابر زلزله ، بكارگيري روشي ساده و در عين حال كارآمد در تحليل ، طراحي و كنترل سازه مي باشد، به نحوي كه بتواند اهداف عملكردي مورد نظر را بطور قابل اطميناني برآورده سازد. در پاسخ به اين نياز روشهاي غيرخطي ساده شده اي در مراجع معتبر ارايه شده است كه عمدتا روند استاتيكي غيرخطي در آنها به عنوان ابزاري جهت تعيين تقاضاي تغيير مكان در يك ساختمان كه تحت تغيير شكلهاي غيرخطي ناشي از زلزله قرار دارد، استفاده مي شود. يكي از اين روشها كه مورد توجه محققين قرار گرفته ، روش طيف ظرفيت ميباشد كه در آن با فرآيندي ساده ، ضمن مقايسه ظرفيت سازه و نياز حركت شديد زمين ، حداكثر پاسخ سازه در برابر زلزله محاسبه مي شود. روش ديگر كه نيز مبتني بر تحليل استاتيكي غيرخطي بوده و در مراجع مختلف و توسط محققيت مختلفي ارايه شده است روش ضريب تغيير مكان ميباشد. در اين روش حداكثر تغيير مكان سازه با اعمال ضرايبي تجربي بر تغيير مكان طيفي ارتجاعي در زمان تناوب طبيعي سازه بدست مي آيد...