چكيده :
هدف اين تحقيق بررسي در جايگاه زنان در عصر عباسي در فاصله سالهاي 132-334 مي باشد. با ظهور اسلام به عنوان يك دين اعتقادي اين دين شامل مجموعه اي از قوانين و دستورات براي تك تك افراد جامعه بود كه مي بايست مجموعه اي از اصلاحات را براي سعادت آنها در زمينه هاي مختلف اعتقادي ، اقتصادي اجتماعي ، و سياسي به اجرا در آورد. در اين امر زنان را نيز به عنوان اعضايي از اين اجتماع در بر گرفت . هر چند با اصلاحاتي كه توسط پيامبر صورت گرفت بهبود وسيعي در وضع زنان ايجاد شد اما اين امر ديري نپاييد زيرا با روي كار آمدن امويان و كناره گيري از سيره و نست پيامبر نوعي رجعت به عصر جاهي آغاز شد و زن از صحنه فعاليت اجتماعي و سياسي كنار زده شد...
