كليدواژه :
چشم پزشكي , روستاها , كوري , اختلال بينايي , يزد
چكيده :
كوري از عمده ترين مسايل بهداشتي مي باشد كه در تلاش هاي جهاني براي توسعه سلامتي توجه كمي به آن به عمل آمده است .عليرغم آن بيشترين قسمت اين ناتواني بينايي را مي توان با توسعه مهارتها و يا استفادهاز منابع موجودپيشگيري و يا درمان نمود. اهداف اين تحقيق عبارتند از: 1- تعيين حدت بينايي و ميزان شيوع اختلالات بينايي شايع در جامعه روستايي استان يزد 2- ارزيابي ميزان نيازمردم به خدمات اوليه چشم پزشكي در جامعه روستايي استان يزد، باروش نمونه گيري تصادفي خوشه اي انتخاب شدند. از جامعه روستايي 35 خوشه 40 خانواري بطور تصادفي انتخاب و در هر خوشه كليه افراد خانواده مصاحبه و معاينه شدند كه شامل بررسي حدت بينايي و معاينه ظاهري چشم ، بررسي سابقه بيماريهاي مرتبط و ثبت آنها بود. از نمونه هاي مورد بررسي 49/8 درصد مرد و 50/2 درصد زن بودند در 32 درصد موارد حدت بينايي پايين تر از ميزان طبيعي بود. شيوع كلي كوري (حدت بينايي كمتر از 3/60) 4 در هزار علل مهم كوري عبارت بودند از: كاتاراكت ، گلوكم وكدورت قرينه . شايعترين علل كاهش بينايي عيوب انكساري ، كاتاراكت ، گلوكم و رتينوپاتي ديابتي بودند كه به طور قابل توجهي همراه با سن افزايش مي يافتند.
