مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - طرح پژوهشي ترويجي ايجاد مراتع مشجر و تغذيه مصنوعي آبخوانها با كاربرد و روش گسترش سيلاب

چكيده :

از آنجاييكه بهره برداري نامناسب از منابه طبيعي زمينه را براي بيابان زدايي در خشكالي ها فراهم مي سازد، منطقي است كه بپذيريم مديريت به جا و بهره وري خردمندانه از آن منابع مي تواند روند ويراني را در بيابان زدايي تغيير دهد. زيادي تبخير از سطح آزاد آب در بيابانها، كه از ويژگيهاي بارز آنها به شمار مي رود، نگهداري آب را در آبگيرهاي سطحي در صحراها غير منطقي مي نمايد، بخصوص آن كه آبخوانهاي بالقوه و بالفعل در نواحي خشك موجود باشند. تغذيه مصنوعي آبخوانها در مناطقي كه انجام آن ميسر است در حقيقت بيابان زدايي گسترش سيلاب مي باشد. چه رسوبگيري سيلابها فرسوده و نابارور را به كشتزارهايي حاصلخيز تبديل كرده و يكي از دشواريهاي گرسنگان را برطرف مي كند. كشت جو در نخستين رسوبگير، دو سال پس از آغاز گسترش سيلاب بر روي آن ، موفقيت آميز بود. محصول يك تن در هكتار در سالي بدست آمد كه مجموع بارندگي فصل رويش آن تنها 153 ميلي متر بود (سيلهاي تاريخ 9/29 و 64/12/17 جوزار پوشانده بودند). توليد جو با آبياري سيلابي در گهراب در سطح 650 هكتار دو برابر شاهد و درآمد حاصله از دانه گاه جو.....