مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - شناسايي و تحليل سطوح توسعه و نابرابريهاي منطقه اي در ايران

چكيده :

اين پژوهش با استفاده از 22 شاخص انتخابي 5 شاخص طبيعي و 17 شاخص اقتصاد اجتماعي و به كارگيري مدل شاخص تركيبي توسعه نابرابريها را در نه كلان كشور شناسايي و اندازه گيري كرده است . ميزان نابرابري يا شكاف توسعه در مناطق ايران از نظر شاخص هاي طبيعي و اجتماعي اقتصادي و شاخصهاي تلفيقي به ترتيب 2/83 ، 23/8 ، 8/9 است . در ايران منطقه با سطح توسعه بالاي طبيعي به دست نيامده است تنها منطقه با سطح متوسط طبيعي منطقه شمال غرب و تنها منطقه با سطح بالاي اقتصادي - اجتماعي منطقه مركزي كشور است . بحراني ترين منطقه از نظر سه گروه شاخصهاي طبيعي ، اقتصادي - اجتماعي و تركيب آنها منطقه غرب كشور است . مسيله مهم عدم وجود همبستگي ميان شاخصهاي طبيعي و اقتصادي - اجتماعي توسعه در مناطق است . كه در ايران به عنوان يك نظريه ابراز مي گردد. مناطق با توسعه پايين عمدتا در حاشيه كشور قرار دارد كه از انزواي اقتصادي - اجتماعي و عدم وجود پيوند عميق با مركز كشور رنج مي برند. تخصيص ، بهينه منابع اتخاذ سياست تمركززدايي و زدودن تفاوت ميان مناطق ، براساس درجه توسعه نيافتگي ضروري است .