كليدواژه :
ارزشيابي , آبگير مسطح , ذخيره آب , آبخيزداري , استان هرمزگان , كشاورزي , آمايش سرزمين
چكيده :
اكثر حوزه هاي آبخيز ايران در اثر بهره برداريهاي غيراصولي و عدم اعمال مديريتهاي لازم به منظور حفظ و پايداري منابع ، توليد در آنها در وضعيت بحراني از نظر منابع طبيعي تجديد شونده مي باشند. از آنجاييكه حدود 90 درصد از آبخيزهاي ايران داراي شرايط اقليمي خشك و نيمه خشك مي باشند، كمبود رطوبت ذخيره شده طبيعي در خاك نيز عامل مهمي در تشديد مسايل موجود در آنها است . عدم توانمندي علمي و عملي ساكنين آبخيزها در مديريت بهينه و بهره برداري مناسب از ريزشهاي جوي از عوامل اصلي در كاهش توليدات گياهي و همچنين تشديد فرسايش و هدر رفت آب حاصل از بارش حوزه هاي آبخيز كشور مي باشد. بر اين اساس استفاده از سامانه هاي سطوح آبگير باران راه كار مناسبي براي بهينه سازي استفاده از ريزشهاي جوي است . در اين طرح هدف بررسي كارايي سه نوع سيستم ذخيره نزولات آب در انواع سامانه هاي سطوح آبگير است كه از طريق اندازه گيري تغييرات رطوبت در پروفيل خاك در شرايط مختلف تاثير هريك از سامنه ها از نظر تلفات رطوبتي مورد بررسي قرار گرفته و ميزان كارايي آنها مشخص مي گردد....
