كليدواژه :
ذخير توارثي , ارزشيابي , كربوهيدارت , تنوع ژنتيكي , عملكرد دانه , ژنوتيپ , گياه جو , خشكي , تنش خشكي , گرما
چكيده :
اين تحقيق شالم 18 رقم جو در چهار تكرار بوسيله طرح بلوكهاي كامل تصادفي طي سال زراعي 78-1377 در ايستگاه تحقيقات كشاورزي گچساران برطبق مدل تاكامي و كوباتا اجرا گرديد. نتايج حاصله نشان مي دهد كه كاهش عملكرد عمدتا ناشي از كاهش اندازه دانه است . تنش رطوبتي شديد باعث كوچك شدن اندازه دانه مي شود كه اين امر خود مي تواند ناشي از كاهش در فتو - سنتبتهاي بعد از آنتزيز و انتقال مجدد آسيميلاتها باشد. ارقام تحت بررسي از لحاظ ميزان مواد خشك موجود در ساقه ، يكهفته پس از آنتريز و در زمان رسيدن دانه و همچنين فتوسنيتهاي شركت كننده در تشكيل دانه پس از آنتريز تنوع زيادي نشان مي دهند ميزان كارايي انتقال مواد ذخيره شده در ساقه براي دو رديفه ها در محدوده 7، 10 تا 178 درصد و براي شش رديفه ها بين 6 تا 299 درصد بوده و ميانگين كل ارقام 131 درصد است . ارقام شماره 7، 13، 15، 18، 20 از بالاترين ميزان كارايي ذخيره و انتقال مجدد مواد به دانه ها در حال رشد برخوردار مي باشند. در ميان ژنوتيپ هاي مود بررسي هيچكدام از ارقام نسبت به رقم اصلاح شده ايذه برتري معني داري از لحاظ عملكرد دانه نشان نمي دهند. و اين امر مي تواند مويد سازگاري مطلوب رقم ايذه در حضور تنش هاي خشكي و گرما باشد.
