عنوان :
شناسايي مناطق شور، گياهان شور روي و مطالعه مكانيسم هاي مقاومت به شوري و معرفي گونه هاي مطلوب مقاوم به شوري در ايران
ناشر :
وزارت كشاورزي ، مركز تحقيقات منابع طبيعي و امور دام
كليدواژه :
گياهان شورروي , ايران , مناطق شور , كشاورزي , گونه هاي گياهي , گونه هاي مقاوم به شوري
چكيده :
خاكهاي شور بطور طبيعي در قسمتهاي زيادي از مناطق خشك و نيمه خشك وجود دارد، اما مقدار زيادي هم در اثر بهره برداري انسان از اراضي خصاص تحت شرايط آبياري ايجاد ميگردد. شور بودن و شور شدن طبيعي خاك از يكطرف و پيدايش شورهاي ثانويه از طرف ديگر كه نتيجه مديريت ناصحيح منابع آب و خاك و عدم كنترل آن است سبب شده است كه اين مشكل هر لحظه ابعاد فزاينده تري بخود بگيرد و از حد كنترل خارج شود. اراضي حاصله عمدتا غيرقابل كشت بوده و بصورت پراكنده در استانهاي مختلف كشور ديده ميشود كه تنهاگياهان شورپسند در اين نوع اراضي قادر به رشد ميباشند جهت دستيابي به برنامه ريزي صحيح در امر بهره گيري از پتانسيل هاي موجود در چنين اراضي ، بهره برداري از آن مي بايست عوامل شوري ، گياهان شورروي و مكانيسم هاي مقاومت نسبي به شوري و گونه هاي سازگار با آن شرايط مورد مطالعه قرار گيرند. از اينرو اين تحقيق با هدف فوق در منطقه سيرجان و هامون جازموريان اجرا گرديد. بدين منظور با استفاده از نقشه هاي توپوگرافي عرصه هاي شور و گياهان شور روي و ارتباط آن با عوامل اقليمي نظير خاك ، آب و اقليم بررسي گرديد. همچنين در اين تحقيق عرصه هاي شور دو منطقه سيرجان و هامون جازموريان به نقشه هاي توپوگرافي 1:50000 منتقل و همراه هر اجتماع گياهي در آخر فصل رويش يك نمونه خاك از عمق صفر تا 120 سانتيمتري و در صورت رسيدن به سطح آب ...