عنوان :
شناسايي مناطق شور، گياهان شورروي و مطالعه مكانيسم هاي مقاومت به شوري و معرفي گونه هاي مطلوب مرتعي مقاوم به شوري در منطقه قزوين
ناشر :
وزارت كشاورزي ، مركز تحقيقات منابع طبيعي و امور دام
كليدواژه :
مناطق شور , قزوين , گياهان شورروي , مراتع , اصلاح بيولوژيكي , كشاورزي , گونه هاي مرتعي
چكيده :
با ازدياد مساحت اراضي شور بصورت ساليانه محدوديت اين اراضي گسترش يافته و ارزش اين اراضي از نظر رشد گياهان كاهش مي يابد. لذا از راههاي مختلف مي بايستي سعي نمود تا اين محدوديت كاهش يابد و يا از بين برود. طرح فوق يكي از راههاي اصلاح اصلاح بيولوژيكي را بيان مي نمايد. براي نيل به اين هدف لازم است از جنبه هاي مختلف آب زيرزميني ، خاك ، پوشش گياهي ، و غيره بررسي هايي بعمل آيد تا در را رسيدن به اصلاح اين اراضي بتوان با اطلاعات مناسب و انتصاب گياهان مناسب براي اين كار با دقت و فراست نظر داد و بعد از اين ترتيب پتانسيل بالقوه اراضي بسياري در سطح كشور بتوان به پتانسيل بالفعل تبديل نمود. منطقه شور استان قزوين ، با مساحتي بالغ 40500 هكتار مورد بررسي قررا گرفت . دشت قزوين شامل رسوبات تخريبي از پليوسن تا عصر حاضر مي باشد. كه داراي خاكهاي عميق با بافت نسبتا سنگين با شوري متوسط تا ازدياد زهكشي نامناسب و از نوع سولونچاك و سولونتز و سولونچاك بوده ، سطح آب زيرزميني بالا و شوري و قلياييت خاكها از محدوديتهاي اين منطقه مي باشد.
