5233

مقايسه خاصيت دو ياور ايمني PGPL-MC LRS يا خاكشير در ايمن سازي آزمايشي از راه دهان به ضد دو عفونت ديفتري و كزاز

تهران

وزارت جهاد سازندگي ، موسسه تحقيقات واكسن سازي و سرم سازي رازي

1375

0

كزاز , ايمن سازي , خاكشير , عفونت , واكسيناسيون , ديفتري

اين موضوع به اثبات رسيده است كه ايمن سازي از راه دهان با پادگنهاي كشته ، نياز به مقادير زيادي پادگن دارد. چه معمولا آنزيمهاي موجود در معده و روده قسمت مهمي از پادگن را غيرفعال نموده و فاقد ارزش ميسازند اساسا ايمن سازي خوراكي با اجزا باكتري منتهي به واكنش ضعيف ايمني مي شود. براي تقويت اينگونه واكنشها و تسهيل ايمن سازي راههاي مختلف آزمايش شده ايند مثلا براي جلوگيري از اخلال در ساختار پادگن قبل از تجوير آن مقدار قابل توجهي محلول جوش شيرين به حيوان ميخورانند و يا پادگن كپسولهايي عرضه مي كنند كه در }PH{ قليايي روده مي شوند. همچنين استفاده از لي پوزوم براي حمل پادگن و مخلوط با يك ياور ايمني به اين امر كمك مي كند و سرانجام استفاده از ميكرواسفرهاي تجزيه پذير كه در داخل بدن به تدريج پادگن را آزاد مي سازند و در نتيجه ايمني بادوامي برقرار ميشود را ميتوان ذكر كرد. نتايج : واكنش پادتني ... دو گروه ميمون 5 سر در هر گروه با اختلاط 25 ميلي گرم از يكي دو ياور ... يا مقدار كاملا مشابه دوتوكسوييد ديفتري و كزاز در مورد پادگن اول پس از اولين تجويز خوراكي واكسن 20 درصد در مورد پادگن دوم 5 درصد بود. سه هفته پس از تجويز دومين با دوياور و توكسوييد از راه خوراكي در صورتيكه واكنش پادتني براي ياور اول به 60 درصد رسيده بود در مورد ياور دومي هنو، 5 درصد بود