عنوان :
بررسي اثرات سيستم دوپامينرژيك برروي گلوكز خون موش سوري
كليدواژه :
زيست شناسي , فيزيولوژي , سيستم دوپامينرژيك , سيستم اعصاب مركزي , گلوكز خون
چكيده :
دوپامين كه يكي از واسطه هاي شيميايي سيستم اعصاب مركزي مي باشد طي روندي از اسيد آمينه تيروزين سنتز شده درون وزيكولهاي پايانه ذخيره و سپس درسيناپس هاي دوپامينرژيك آزاد مي گردد. اين واسطه شيميايي دوپامين اثرات خود رااز طريق دورسپتور }D-2,D-1{ اعمال مي كند. رسپتورهاي }D-2{ روي غشاء پيش سيناپس توسط دو آنزيم }MAO{ مونوآمينواكسيداز و }COM{ كاتكول }- O -{ متيل ترانسفر) متابوليزه و اثر آن از بين مي رود ورسپتورهاي }D-1{ فقط روي غشاء پس سيناپس واقع شده اند. به منظور شناسايي اثرات سيستم دوپامينرژيك و همچنين رسپتورهاي اين سيستم در تغييرات گلوكز خون آگونيستها و آنتاگونيستهاي دوپاميني در اين پژوهش بكار برده شد. آپومورفين (آگونيست رستپور })D-2, D-1{ در ساعت اول آزمايش بصورت وابسته به دوز سبب هيپرگليسمي مي شد كه اين هيپرگليسمي توسط سولپيرايد (آنتاگونيست رستپور }D-2{ هش مي يابد. همچنين سولپيرايد به تنهايي قادر است در مقايسه با گروه كنترل توليد هيپرگليسمي ناميد. تجويز دوز بالاي }LY 55571{ آگونيست رستپور }D-1{ سبب هيپرگليسمي مي شود كه اين اثر توسط سولپيرايد كاهش مي يابد.