مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - مطالعه و بررسي تاثير زمان قطع و وصل جريان آب در آبياري شياري و به روش ناپيوسته بر روي نفوذ و توزيع رطوبت و مقايسه آن با آبياري شياري سنتي

چكيده :

آبياري سطحي متداولترين روش براي تامين نياز آبي گياهان در سراسر دنياست به واسطه عدم نياز سرمايه گذاري اوليه بالا استفاده از كارگران بدون تجربه و ساده بدون سيستم ، اين روش در مقايسه با آبياري باراني و قطره اي از استقبال گسترده اي برخوردار است يكي از نقاط ضعف روش آبياري سطحي كه مشكل اصلي براي هر محقق ، طراح و زارعي محسوب ميشود اين است كه سطح خاك انتقال دهنده و در عين حال نفوذدهنده آب ميباشد به همين دليل در حالي كه آب تازه به پاياب رسيده است آب فرصت براي نفوذ داشته است در نتيجه اختلاف زمان براي نفوذ و متعاقبا" عدم يكنواختي توزيع رطوبت در خاك در طول ، آبياري سطحي از راندمان بسيار پاييني برخوردار است ( روش آبياري ناپيوسته با قطع - و وصل جريان آب به تناوب ، آب با پيشروي سريع از طول خيس شده و در مدت زمان - وصل قبلي قسمت بعد را خيس خواهدنمود بعد از جمع آوري اطلاعات مورد لزوم و بررسي آن بهترين زمان قطع و وصل كه بالاترين راندمان را ايجاد نمايد انتخاب خواهدشد