عنوان مقاله :
زمان‌پريشي در رمان «چراغ هاي آبي» حنا مينه
پديد آورندگان :
سرباز, حسن كردستان - استاديار گروه زبان و ادبيات عربي دانشگاه كردستان, ايران , رسول‌نژاد, عبدالله كردستان - استاديار گروه زبان و ادبيات عربي دانشگاه كردستان, ايران , خسروي‌زاده, سودابه كردستان - كارشناس ارشد رشته زبان و ادبيات عربي دانشگاه كردستان, ايران
چكيده فارسي :
عنصر زمان يكي از عناصر اساسي در هر متن داستاني است كه حوادث در طول آن پيشرفت مي‌كنند و به‌وسيله آن مراحل مختلف داستان شناخته مي‌شود. در رمان، اغلب حوادث از لحاظ زماني يك سير افقي را در پيش مي‌گيرند و به صورت پي‌درپي مي‌آيند، اما گاهي هم در عنصر زمان نوعي اختلال به وجود مي‌آيد كه ژرار ژنت منتقد ساختارگراي فرانسوي آن را زمان‌پريشي (المفارقه الزمنيه) ناميده‌است كه به دو شكل گذشته‌نگري (الاسترجاع) و آينده‌نگري (الاستباق) ظاهر مي‌شود. در اين پژوهش تلاش مي‌شود با استفاده از روش توصيفي ـ تحليلي، مقوله زمان‌پريشي به دو صورت گذشته‌نگري و آينده‌نگري در رمان چراغ هاي آبي(المصابيح الزرق) اثر حنا مينه بررسي شود. اين بررسي نشان مي‌دهد كه نويسنده در آن به روش رمان‌هاي كلاسيك عمل كرده‌است و حوادث در آن، از سيري پيوسته و گاه‌شمارانه پيروي مي‌كنند. اما در جاي‌جاي رمان، ناهماهنگي‌هايي به صورت زمان‌پريشي به دو شكل گذشته‌نگري و آينده‌نگري در روند زمان حوادث ديده مي‌شود كه آن دو را به دو صورت دروني و بيروني به كار برده‌است. به‌كارگيري اين تكنيك در رمان از يك طرف باعث گسترش فضاي زماني روايت شده و از طرف ديگر با ايجاد توقع و انتظار در خواننده، وي را به پيگيري ادامه داستان تشويق مي‌كند.
كليدواژه :
حنا مينه , المصابيح الزرق , زمان‌پريشي , گذشته‌نگري , آينده‌نگري , المفارقه الزمنيه , الاسترجاع , الاستباق , Hanna Mina , Al , Masabih Al , Zorq , anachrony , analepsis , prolepsis ,
عنوان نشريه :
مجلة الجمعية الايرانية للغة العربية و آدابها
