بررسي فواصل Interval الكتروكارديوگرام در كارگران معدن ذغالسنگ

اغلب گزارش شده است كارگران معادني كه بطور دائم در معادن مشغول بكار بوده اند دچار اختلالات ريوي شده و همچنين تغييراتي بر روي قلب افراد فوق الذكر بوجود مي آيد. لذا مطالعه حاضر به منظور بررسي تغييرات احتمالي بر روي زمان فواصل در الكتروكارديوگرام كارگران مذكور انجام گرديد، در اين مطالعه 91 نفر از كارگران واحد استخراج معدن ذغالسنگ هجدك كرمان بين سنين 30 تا 45 سال با ميانگين سني 33/81 سال بعنوان نمونه و 70 نفر از كارگران ساير واحدهاي همان معدن با محدوده سني مشابه و با ميانگين 36/9 سال كه در تماس مستقيم با ذغالسنگ نبوده اند بعنوان شاهد انتخاب و سپس براي قرار دادن كارگران در يك گروه مشابه سن – قد – وزن – فشار خون وضربان قلب اندازه گرفته شد و نوار قلب آنها مقايسه گرديد. نتايج حاصل از تعيين زمان فواصل در الكتروكارديوگرام هر دو به شرح زير مي باشد: ميانگين فاصله P-R در اشقاقهاي I و II در كارگران نمونه افزايش چشمگيري را نسبت به افراد شاهد نشان مي دهد كه داراي اختلاف معني داري مي باشد 0/0001 بزرگتر كوچكتر P و 0/01 بزرگتر كوچكتر P و ميانگين زمان مجتمع QRS در هر سه اشقاق I و II و III بين دو گروه اختلاف معني داري را نشان ميدهد كه به ترتيب 0/0001 بزرگتر كوچكتر P و 0/01 بزرگتر كوچكتر P مي باشد. ميانگين فاصله QT در افراد نمونه طولاني تر از افراد شاهد است كه در هر سه انشقاق اختلاف معني داري را نشان مي دهد 0/01 بزرگتر كوچكتر P فاصله ST در هر دو گروه سني يكسان است و اختلاف معني داري را نشان نمي دهد و بطور خلاصه بررسي هاي انجام شده كاركرد زياد در معادن مي تواند بر روي قسمتهاي مختلف قلب اثر بگذارد كه مراقبت بيشتر مسئولان در اينمورد باعث مي شود كه افراد كمتر دچار مشكل شوند.