نگاهي به نمود عناصر طبيعت در اشعار مسعود سعد سلمان

طبیعت و عناصر آن از دیرباز در شعر فارسی تجلی یافته است در شعر سبك خراسانی كه ویژگی بارز آن طبیعت گرایی است، این نمود جنبه های عینی و ظاهری می یابد. دیوان شعرای سبك خراسانی سرشار از وصف های رنگارنگ از طبیعت پیرامون ان هاست. تصویر فصول سال گل ها و عناصر دیگری در شعر، این شعرا، آیئنه ی تمام نمای زیبایی طبیعت و جهان واقع است اما تصویر طبیعت در شعر سبك عراقی، تصویری درونی، وانتزاعی است.در اشعار این شعرا طبیعت و توصیف آن كاركرد ثانوی و غیر مستقیم می یابد. ان چه كه این شاعران در شعر خویش به نمایش می گذارند. پژوهش حاضر به نمود آن دسشته از عناصر طبیعت كه به شعر مسعود جنبه درون گرایانه داده اند و شعر و را از حالت توصیفی و بیرونی شعر سبك خراسانی زاویه بخشیده اند و نیز كاربرد و جلوه ی تازه برخی از عناصر طبیعت در شعر او می پردازد.