شماره ركورد كنفرانس :
374
عنوان مقاله :
مروري بر شكل گيري رويكرد معماري جمعي
پديدآورندگان :
الله ويسي سروه نويسنده , طليسچي غلامرضا نويسنده
كليدواژه :
طراح , كاربر , مشاركت , معماري جمعي
عنوان كنفرانس :
كنفرانس بين المللي انسان ، معماري ، عمران و شهر
چكيده فارسي :
این مقاله به بررسی دلایل و ریشه های جنبش معماری جمعی می پردازد. رویكرد معماری جمعی درباره اهمیت نقش و دخالت كاربر در امر طراحی و ساختمان و مدیریت محیط زیست بحث می كند. بسیاری از نظریه پردازان شكل گیری این رویكرد را عكس العملی به فاجعه شكست معماری و برنامه ریزی طرح های مدرن می دانند. تاریخ معماری پر از نمونه ساختمان هایی است كه از دیدگاه معماران به عنوان ساختمان هایی مطلوب مورد توجه و حتی تجلیل قرار گرفته اند اما از طرف كاربران نامطلوب عنوان شده اند. در بررسی علت تفاوت دید طراحان و مردم در این پروژه ها باید گفت، به نظر می رسد رابطه بین كاربران )استفاده كنندگان( و طراح در این پروژه ها محدود و غیر واقعی بوده است. به عبارت دیگر مواردی در معماری داخلی، معماری و معماری منظركه ما امروزه آن ها را شكست در طراحی به حساب می آوریم، در شرایطی طراحی شده اند كه خلا اجتماعی و اداری بین استفاده كننده بنا و طراح وجود داشته است. برای درك سازگاری بین نیاز استفاده كننده و طراح ساختمان، باید رابطه بین كارفرما و طراح را شناخت. همین شناخت راجع به عدم سازگاری ها نیز ضرورت دارد. معماری جمعی، معماری است كه حاصل تعامل معمار، كاربر، كارفرما و قانون گذار بوده و اصل بر شناخت ارزش ها، باورها و نیازهای كاربران و دخالت فعالانه آنان در فرآیند طراحی، جهت ارتقای كیفیت محیط مصنوع و انسانی تر كردن محیط می باشد. در اكثر پروژه های امروزی حتی بسیاری از پروژه های نام داری كه توسط معماران مطرح، طراحی شده اند عدم توجه به عامل مولد طرح كه همان كاربران می باشند باعث شده بر خلاف انتطار با استقبال كاربران مواجه نشوند. بنطر می رسد رویكرد معماری جمعی گزینه ای مناسب برای جلوگیری از این امر بوده و نتیجه طراحی جهت استفاده كاربران موفق تر عمل نماید. این رویكرد با بررسی و تحلیل صحیح ارزش ها و باورها و نیاز كاربران، سعی در كاستن از تاثیر رویكردهای كاذب )صرف عملكرد گرایی یا فرم گرایی( داشته و در جستجوی بهبود و ارتقای كیفی محیط مصنوع از طریق فهم اجتماعات و ارزشها و خواستهای ایشان می باشد.
چكيده لاتين :
This paper examines the causes and origins of the movementʹs community architecture. In community architectural approach the importance of user involvement in the design and construction and environmental management are discussed. This approach has been known to many theorists as a response to catastrophic failure of modern Architecture.
The history of architecture is filled of buildings that are considered desirable from the perspective of the architects and even were honored but are unfavorable for the users. Scrutiny the cause of difference views between designers and people in these projects must say, it seems the relationship between users and designer of the project is limited and unrealistic.
In other words, cases in interior design, architecture and landscape architecture that we count them today as defeat in design, are designed in social and institutional vacuum between users and designers.
To understand the compatibility between user’s needs and the building designer, you must know the relationship between the client and designer. This recognition for non-compliance is needed. Community architecture is the result of interaction between the architect, the user, the employer and the law and the principle is to recognize the values, beliefs and needs of users and their active involvement in the design process, to improve the quality of the built environment and to make a more human environment.
This approach try to reduce the impact of false approaches (only functionalism or formalism) and seek to improve the quality of the built environment through understanding community and their values and needs by analyzing the correct values and beliefs and needs of users.
شماره مدرك كنفرانس :
4335127