تحليلي بر وضعيت توسعه يافتگي هفت شهر جديد و مهم كشور

در نظام برنامهریزی شهری كشور شاید مكانیابی و ساخت شهرهای جدید یكی از بزرگترین و مهمترین راهبردهای توسعه فضایی منطقهای و شهری بوده كه اهداف بسیار متعدد و متكثر فضایی، اجتماعی، شهری، روستایی، در مقیاس - - های مختلف ملی، منطقهای و محلی بر آن مترتب بوده و هست، بنحویی كه از دهه 06 هنوز این فرایند و اقدام مداخله- ایی مسیر خود را طی میكند تا به مرور به مدارج بالایی رشد و توسعه و پویایی خویش رسیده و بتواند به تعریف و تبیین جایگاه خویش در نظام سكونت و فعالیت بپردازد. از اساسیترین اهداف این شهرها كمك به حل مشكلات اجتماعی، اقتصادی و محیطی كلانشهرها میباشد لیكن با از گذشت چند دهه از تاسیس این شهرها در كشورمان آنچنانكه كه پیش بینی شده بود به اهداف خود دست نیافتهاند و مسائل ومشكلات از جمله عدم برخورداری از خدمات زیربنایی و روبنایی در استانداردهای بالا به ویژه خدمات رفاهی و شهری در شهرها روز به روز افزونتر گشته است. این تحقیق با هدف ارائه تصویری از روند توسعه اجتماعی و اقتصادی و كالبدی در هفت شهر منتخب از كلانشهرهای تهران، تبریز، اصفهان و شیراز تهیه شده است. نوع تحقیق كاربردی و روش آن نیز تحلیلی مقایسهای میباشد. 24 شاخص مورد -مطالعه از مراكز آمار و شركت عمران شهرهای جدید تهیه شده است و برای تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز از روش ویكور كه یكی از روشهای تصمیمگیری چندمعیاره میباشد استفاده شده است. طبق نتایج بدست آمده از بررسی شهر جدید هشتگرد با میزان Qi 62640 از لحاظ برخورداری از شاخصهای اقتصادی، شهر جدید پرند با میزان Qi 6 از لحاظ برخوداری از شاخصهای اجتماعی فرهنگی و شهر جدید مجلسی با میزان - Qi 6240 از لحاظ برخورداری از شاخص- های كالبدی در جایگاه نخست در میان شهرهای مورد مطالعه قرار گرفتهاند. در نهایت شهر جدید مجلسی با میزان Qi 6 از لحاظ برخوداری از كل شاخصهای 24 گانه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در جایگاه نخست قرار گرفته است.