بررسي مورفولوژي ، ساختمان شيميايي و تاثير غلظت پايدرار كننده HPC (هيدروكسي پروپيل سلولز) بر روي خواص پلي آنيلين جهت جداسازي يون مس از محلول آبي

در این تحقیق پلی آنیلین خالص و كامپوزیت آن با هیدروكسی پروپیل سلولز (HPC) تهیه شد. مورفولوژی و ساختمان شیمیایی پلیمر با استفادهاز میكروسكوپ الكترونی (SEM) و طیف سنجی FTIR مورد بررسی قرار گرفت، همچنین تاثیر غلظت پایدار كننده هیدروكسی پروپیل سلولزمطالعه شد. هیدروكسی پروپیل سلولز موجب كوچك تر شدن اندازه ذرات و یكنواخت تر شدن آن ها شد، همچنین تاثیر اساسی بر روی خواصفیزیكی و شیمیایی محلول دارند. پایدار كننده به صورت لایه ی نازكی در حد آنگستروم سطح پلیمر را احاطه كرده و به این ترتیب از به هم پیوستنو لخته شدن ذرات جلوگیری می شود. غلظت پایدار كننده باید در حد مشخصی باشد، اگر غلظت آن بیش تر از حد لازم باشد، رشد زنجیره متوقفمی شود و پلیمر تشكیل نمی گردد. در ادامه از تركیب سنتز شده برای جداسازی یون مس از محلول آبی استفاده كردیم و نتایج نشان داد كه باافزایش غلظت پایدار كننده میزان درصد جداسازی افزایش می یابد.

In this research, pure polyaniline and its composites with hydroxypropyl cellulose (HPC) was synthesised. The morphology and chemical structure of the polymer using a scanning electron microscope (SEM) and FTIR spectroscopy were used, the effect of stabilizing the concentration of hydroxypropyl cellulose were studied. Hydroxypropyl cellulose leads to smaller particle size and more uniform it were, also have a major impact on the physical and chemical properties of solution. Stabilizer concentration should be at a certain level, if the concentration is more than necessary, and stops the growth of the polymer chain is not formed. In continuation of the compounds used to removal copper ions from aqueous solution and the results showed that with increasing concentrations of stabilizing the separation percentage increases.