بررسي خشكسالي با استفاده از شاخص بارندگي SPI و ارزيابي آسيب پذيري رخداد آن برمنابع آب زيرزميني دشت گتوند

خشكسالی از جمله ناهنجاریهای اقلیمی به حساب می آید كه غالبا به صورت یك پدیده ی محرك بیان شده، به طوریكه توصیف زمانی و مكانی آن بسیار دشوار است. در مواقع خشكسالی منابع آب زیرزمینی به علت محدودیتهای آن یكی از منابع آسیب پذیر بشمار میرود و با توجه به اینكه اغلب آب آشامیدنی كل جهان از آب زیرزمینی تأمین می شود، باید به این امر توجه ویژه ای داشت. در این تحقیق برای یافتن اثرات خشكسالی بر منابع آب زیرزمینی، با استفاده از شاخص spi،خشكسالی و ترسالیها در دوره آماری 21 ساله (91-70) مشخص شد. شدیدترین خشكسالی مربوط به سال آبی (87-86) و تداوم آن در سال بعد می باشد. بر اساس آمار چاه های مشاهده ای و بارندگی، نقشه های سطح ایستابی و نقشه های هم افت برای این سال ها در محیط GIS رسم شد. سپس اثرات خشكسالی بر آبهای زیرزمینی دشت گتوند مورد ارزیابی قر ار گرفت و مناطق آسیبپذیر مشخص گردید. این اثرات بخصوص در مناطق شمالی دشت كه محل تغذیه طبیعی آبخوان می باشند مشاهده میگردد. خشكسالی به همراه عوامل دیگر، افتی حداكثر بین 6 تا 9 متر را در این مناطق موجب شده است.