ارزيابي آب مجازي خروجي تعدادي از شبكه هاي آبياري كشور

آب مجازی (Virtual Water) به عنوان یكی از شاخصهای ارزیابی بهره وری آب، مفهوم تازه ای است كه در سالهای اخیر نظر برنامهریزان و صاحب نظران علوم آب و كشاورزی را به خود جلب نموده و در سطوح مختلف ملی و بین المللی مورد توجه قرار گرفته است. با توجه به ارتباط حجم و یا دبی آب مجازی خروجی و میزان بهره وری مصرف آب شبكه های آبیاری، به نظر میرسد شاخص آب مجازی شبكههای آبیاری بتواند به عنوان ابزار مناسبی در ارزیابی عملكرد بهره برداری این سامانه ها مطرح باشد. در این مقاله مقدار آب مجازی خروجی چهار شبكه ی آبیاری ساوه، ورامین، برخوار و مهیار برآورد و مورد مقایسه قرارگرفته است. نتایج نشان داد كه مقدار آب مجازی واقعی شبكه ی آبیاری مهیار بیشترین مقدار( 3/94kg/m3) و شبكه ی آبیاری ساوه كمترین مقدار (0/76kg/m3) را دارد. با توجه به وضعیت اقلیمی نسبتاً مشابه شبكه های مورد مطالعه، اختلاف در آب مجازی خروجی را میتوان در تفاوت الگوی كشت و وضعیت بهره برداری و بهره وری آب شبكه ها جستجو نمود.