بررسي آب دهي و دبي حداكثر سالانه در دوره گذشته و آينده محتمل متاثر از تغيير اقليم مطالعه موردي : رودخانه سرباز ، سيستان و بلوچستان

بررسی تغییرات ویژگی های رودخانه ها در آینده، بویژه در مناطق كمباران كشور كه رودخانه ها نقش حیاتی در زندگی مردم دارند، جایگاه ویژه ای در سیاست گزاری و مدیریت منابع آب دارد. در مقیاس های منطقه ای، همچون مقیاس های جهانی، تغییراقلیم آثار چشمگیری بر روی دما، بارش، توزیع زمانی و مكانی آن و رواناب سطحی داشته است. در این تحقیق، اثر این پدیده بر دبی حداكثر و آبدهی سالانه، بعلاوه نحوه تغییرات دما و بارش در آینده، در حوضه رودخانه سرباز واقع در استان سیستان و بلوچستان بررسی شد.بدین منظور،ایستگاه های هواشناسی و هیدرومتری پیشین و پیردان در بازه 1975 تا 2005 میلادی انتخاب گردید. ابتدا بوسیله آزمون های آماری روند من-كندال و تخمین گر سن، آشكارسازی تغییراقلیم انجام شد. با استفاده از خروجی های مدل HadCM3،با بكارگیری مدل كوچك مقیاس سازی SDSM،برای دوره های آتی (2050-2020 و 2080-2050) چهار سناریو (برای هر دوره دو سناریوی انتشار A2و B2) تعریف شد؛ مقادیر متغیرها در دوره تاریخی و شبیه سازی شده در آینده مقایسه شدند. نتایج حاكی از افزایش دما در دوره های آتی نسبت به شرایط تاریخی است؛ بارش نیز در ادامه روند نزولی تاریخی،كاهش نشان می دهد. انتظار میرود میزان آبدهی سالانه و دبی حداكثر بدلیل رابطه نزدیك و مستقیمی كه با بارش دارند، نسبت به شرایط تاریخی كاهش یابند.