جايگاه پايداري در شهرهاي اسلامي ( مقايسه شهر اسلامي مدرن و كهن)

هردینی بازتابی دارد كه آن را میتوان درساختارهای فیزیكی اجتماعی فرهنگی و فضاهای جغرافیایی آن دین مشاهده كرد شهراسلامی شهریست كه براساس تعالیم اسلامی بنا نهاده شده است و به گونه ای كه درخدمت بشرقرارمیگیرد كه علاوه برپاسخگویی به نیازهای مادی اورا به سمت ارزشهای اسلامی سوق میدهد باورود اسلام شهرنشینی وارد مرحله جدیدی شد كه ابعادمختلف اجتماعی و اقتصادی جوامع دچارتحولات چشمگیری شد ازسوی دیگر بامطرح شدن نظریه توسعه پایدار دراواخر قرن بیستم و درپی آن شهرهای پایدارمباحث مربوط به رابطه میان انسان محیط زیست و توسعه به طور جدی درمعماری و شهرسازی برای ایجادتعادل میان سطوح متنوع زیستی بادرك ازمحیط اغاز شده است شهراسلامی می بایست بازتاب اندیشه های دین مبین اسلام چون انسان گرایی اندیشه گرایی هویت جهت گیری های فیزیكی گسترش روحعدالت اجتماعی و امنیت و... باشد كه این خود شهرپایدار را شامل میشود دراین پژوهش برانیم شهری كه تمامی شاخصه های شهراسلامی را دارا می باشد را میتوان شهری پایدار نامید؟ دراین شهر ازچه جایگاهی برخوردار است؟ بامقایسه ای عملكردی بین شاخصهای تشكیل دهنده شهراسلامی و پایدارنهایتا به تطابق یا عدم تطابق این دوشهر بپردازیم و آیا این پایداری را میتوان بیشتر دریك شهرمدرن اسلامی یا یك شهرقدیمی با تطابق با محیط جستجوكرد؟ روش تحقیق ازنوع توصیفی تحلیلی و مبتنی برداده ها و منابع كتابخانه ای می باشد نتایج تحقیق نشان میدهد كه شهر اسلامی با بهره جستن ازاصول و ارزشهای خاص اسلامی چه آن شهرقدیمی با بهره گیری ازكهن الگوها و معماری بومی خود وچه یك شهرمدرن اسلامی توانسته است شاخصهایی را كه امروزه درشهرهای پایدار موردتوجه قراردارند را رعایت نموده و به عنوان نمونه ای ازشهرپایداراسالمی درسطح جهان مطرح شوند